-
1 ἕννυμι
ἕννῡμι or [full] ἑννύω (Hsch., cf. ἀμφι-, καθ-), [dialect] Ion. [full] εἵνυμι, [full] εἱνύω (cf. ἐπι-, κατα-): [tense] fut. ἕσω ([etym.] ἀμφι-) Od.5.167, [dialect] Ep.Aἕσσω 16.79
, etc.: [dialect] Ep. [tense] aor.ἕσσα Il.5.905
(the common form only in compd. ἀμφι-έσαιμι, ἀμφι-έσασα):—[voice] Med.,ἕννῠμαι Od.6.28
: [tense] impf.ἕννῠτο 5.230
: [dialect] Ep. [tense] fut. ἑσσομαι ([etym.] ἐπιϝ-, ἐφ-) Pi.N.11.16, A.R.1.691: [tense] aor. ([etym.] ἀμφὶ).. ἕσατο Il. 14.178
, [dialect] Ep. ([etym.] ἐπὶ) .. ἕσσαντο ib. 350: [dialect] Ep. [ per.] 3sg. ([etym.] ἀμφὶ).. ἑέσσατο 10.23
, Od.14.529:—[voice] Pass., [tense] pf. εἷμαι, εἷται, 19.72,11.191, but [ per.] 2sg.ἕσσαι 24.250
, [ per.] 3sg. ἕσται ([etym.] ἐπι-) Orac. ap. Hdt.1.47: [tense] plpf. [ per.] 2sg.ἕσσο Il.3.57
, Od. 16.199, [ per.] 3sg.ἕστο Il.23.67
, [dialect] Ep.ἕεστο 12.464
, [ per.] 3 dualἕσθην 18.517
,[ per.] 3pl. εἵατο ib. 596; part. εἱμένος (v. infr.). (ves-, cf. Lat. vestis, Skt. váste 'clothes himself': ϝες- in βέστον, γεστία, γέστρα (qq. vv.), cf.ϝῆμα Leg.Gort.3.38
.):— put clothes on another, c. dupl. acc., κεῖνός σε χλαῖνάν τε χιτῶνά τε ἑσσει he will clothe thee in cloak and frock, Od. 15.338, cf. 16.79;χαρίεντα δὲ εἵματα ἕσσε Il.5.905
.II [voice] Med. and [voice] Pass., c. acc. rei only, clothe oneself in, put on, wear,κακὰ δὲ χρ εἵματα εἷμαι Od.23.115
;χλαίνας εὖ εἱμένοι 15.331
; freq. of armour,ἕσσαντο περὶ χροῒ νώροπα χαλκόν Il.14.383
, etc.; [ἀσπίδας] ἑσσάμενοι, of tall shields which covered the whole person, ib. 372; [ξυστὰ] κατὰ στόμα εἱμένα χαλκῷ shafts clad with brass at their point, 15.389; of any covering, wrap, shroud oneself in, χλαίνας.. καθύπερθεν ἕσασθαι, of bed-clothes, Od.4.299;ἐπὶ δὲ νεφέλην ἕσσαντο Il.14.350
; ἠέρα ἑσσαμένω ib. 282;εἱμένος ὤμοιιν νεφέλην 15.308
: metaph., λάϊνον ἕσσο χιτῶνα thou hadst been clad in coat of stone, i.e. stoned, 3.57; ; : metaph. also,φρεσὶν εἱμένος ἀλκήν Il.20.381
.—Twice in Trag., elsewh. in Compds., as always in Prose.
См. также в других словарях:
λάκισμα — το (Α λάκισμα) [λακίζω] νεοελλ. γλάκημα, τροπή σε φυγή αρχ. κομμάτι από σχισμένο πράγμα, ξεσκλίδι, ράκος («τρυχηρὰ περὶ τρυχηρὸν εἱμένην χρόα πέπλων λακίσματ , ἀδόκιμμ ὀλβίοις ἔχειν», Ευρ.) … Dictionary of Greek
